ترکیب
1.
زمان برای همه ی انسان ها یکسان نیست ؛ اگرچه ساعت دیواری قصد دارد تا ما را متقاعد کند که یکسان است.
به قول سعدی بزرگ:
شب فراق که داند که تا سحر چند است / مگر کسی که به زندان عشق در بند است
زمان یه واقعیت روانی و مجازیِ ...
2.
اگر موقعیت پیش بیاید حتا انسان های خوب هم می توانند تبدیل به انسان هایی نامطلوب و ظالم بشوند .
شاعر:
خوش آن که از تو جفایی ندیده می گفتم / فرشته خوی من آیا ستمگری داند؟(عرفی شیرازی)
همه ی آدمها یه گرگ خفته درونشون دارند ... نه فرشته ام نه شیطان ...
***
3.
اما انسان ها یک دیگر را دوست دارند و به همین خاطر هم دیگر را می بخشند.
آن که برگشت و جفا کرد به هیچم بفروخت/به همه عالمش از من نتوانند خرید(سعدی بزرگ)
ما آدمها کسی رو که دوست داریم می بخشیم و گاهی هم کسی رو می بخشیم فقط برای اینکه خودمون رو دوست داریم ... در هر حال باید ببخشیم ... یا به خاطر خودم یا به خاطر خودش ... یا به خاطر خدای خودم و خودش ...
***
4.
پرندگان نمی دانند چرا آواز می خوانند ؛ اما این کار را می کنند ...
من ناگزیرم از دوست داشتن
باد اگر بایستد
مرده است ... (مژگان عباسلو)
...
سعدی به لب دریا ، دردانه کجا یابی؟
در کام نهنگان رو گر می طلبی کامی