اینجا ... بهشت !
گالیله راست می گفت که ما دور خورشید می گردیم ! اونم چه خورشیدی ! شمس الشموس!
هر بار که توفیق پابوسی امام رضا علیه السلام نصیبم میشه ، با خودم میگم ، مگه ممکنه امام رضای مهربون من ،کسی رو نطلبه ؟ عزیزی که من رو با این همه اشتباه و خطا و روسیاهی می طلبه ، یعنی "بار عام " داده سلطان! وگرنه ، "سلطان کجا عیش نهان با رند بازاری کند "؟
برای پیش تو بودن ، بهانه ای کافیست بهشت لطف کریمان بها نمی خواهد
پ ن1: آی عشق می کنم وقتی میگم: السلام علیک یا سلطان علی بن موسی الرضا ، سلطان ! سلطان بن سلطان !
دل من ، کفتر جلد حرم این سلطانه! هرچند "چون من گدای بی نشان ، مشکل بود یاری چنان !"
پ ن2 : راستی آقا جون ، کمکم کن که از ته دل بگم : فدای سرت!
فـــــــــــــــــــــــــــــــــــــدای ســــــــــــــــــــــرت !
فقط لطفا بهم بگو :
"منش فرموده ام تا با تو طراری کند "!