امروز(دیروز؟! ) بالاخره بخت یار شد ، کائنات با هم مچ شدند و ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست در دست هم دادند به مهر ، تا من هم برم و فیلم تحسین شده ی "محمد رسول الله" مجید مجیدی رو ببینم .
البته چون سینمای نزدیک خونه مون صداش چیزی در حد فاجعه است ، مثل دفعه های -انگشت شمار -گذشته رفتیم سینما مرکزی . آخه صداش با کیفیت دالبیه و لذت فیلم دیدن با این صدا ، دو چندان!
فیلم از شعب ابیطالب و روایت حضرت ابوطالب شروع و از جایی که ابوطالب با شنیدن صدای قرآن خواندنِ (به نظرم) پیامبر -که سوره ی فیل رو تلاوت می کنند - یاد خاطرات زمان تولد پیامبر می افته ، به سال عام الفیل و داستان ابرهه و میلاد پیامبر و نوجوونی حضرت وارد میشه.
فیلم خیلی بهتر از اونی بود که فکر می کردم .(می ترسیدم شبیه فیلمهایی چون "یوسف پیامبر" باشه که اصلا ازش خوشم نمیاد ! ) ؛ فیلم قابل دفاع و قابل احترامی بود . یه فیلم لطیف و نرم ! با دکور و صحنه و کلا تصاویر چشم نواز ! یه سر و گردن که هیچ ! یه قد [!] از فیلمای دیگه سینمای ناامیدکننده ی ایرانی ، بلندتر و بالاتر!
اولین چیزی که وقتی از سینما اومدم بیرون یادم مونده بود موسیقی عــــــــــــــــــــــــــــالی و جلوه های ویژه ی قشنگش بود.(بععععله! اولین و دومین! )
صحنه های حمله ی ابابیل به سپاه فیل ، صحنه های یثرب وقتی پیامبر و مادرشون اونجا بودن و از همه بیشتر صحنه های مواجهه ی پیامبر با دریای طوفانی ، برام جالب و هیجان انگیز بود!
بازی بازیگرها هم قشنگ بود و تو ذوق نمی زد . مخصوصا داریوش فرهنگ(ابوسفیان)، مینا ساداتی(آمنه)، ساره بیات(حلیمه) و علیرضا شجاع نوری(عبدالمطلب)و ... بقیه دیگه!
ولی از شما چه پنهان از اول تا آخر فیلم با صدای ابوطالب(مهدی پاکدل) و صدای حضرت رسول مشکل داشتم . مخصوصاً با شنیدن صدای ابوطالب که بازی مهدی پاکدل رو دیگه نمیدیدم!
پ ن1: چند جا می طلبید که جماعت یه صلوات دلچسب بفرستن (مثلا تو مراسم نامگذاری پیامبر ، اونجا که عبدالمطلب بچه رو رو دست بلند می کنه و اسمش رو بلند میگه ! ) اما هیچ کس شروع نکرد !... اگه داداشم بود احتمال میدم اینکار رو می کرد ! و من کلی کیف می کردم!
... حیف!
پ ن2: ای بابا! فکر می کردم نسل کسانی که وسط فیلم پاکت چیپسشون رو با سر و صدا باز می کنن و خرچ و خرچ چیپس میل می کنن ، منقرض شده ! ولی زهی خیال باطل ! 
آفرین ! بابا ! با سلیقه ! 
... 
) اونوقت می بینید که گاز خیلی متین و آروم از لیوان خارج میشه و نوشابه ی شما با ریزش از لیوان آبروی شما رو - ببخشید آبروی دوست شما رو -نمی ریزه !
و ... همین فردا پاشین برین یه آزمایش آنزیم های کبد بدین!
) اول هم از همین نوشابه شروع کردم ! اینطوری که وقتی سر سفره یکی از نوشابه های کوکاکولا ، پپسی یا فانتا و ... می اومد ، خیلی متین و متشخص
لیوان خالی رو کنار بشقابم میگذاشتم و با شوخی و خنده اعلام می کردم که من خون بچه های فلسطینی نمی خورم !
)
