شعرهای زیادی درباره کربلا و عاشورا خونده و شنیده ام، ولی این شعر٬ از زبان حضرت رباب و خطاب به حضرت اباعبدلله علیه السلام، یه چیز دیگه است:
بعد از آن غروب تلخ، جان زخمی رباب
بی تو خو گرفته با زخمه های آفتاب
تا همیشه تا ابد یاد من نمی رود
بر سرم دمی که گشت هفت آسمان خراب
بقیه این شعر قشنگ رو در ادامه مطلب از دست ندید...
هیچ کس باور نکند ... تو که باور می کنی!
هیچ کس نشنود ... تو که می شنوی!
هیچ کس نفهمد ... تو که می فهمی!
هیچ کس نبیند ... تو که می بینی!
هیچ کس نشناسد ... تو که می شناسی!
هیچ کس نپذیرد ... تو که می پذیری!
هیچ کس نخواهد ... تو که می خواهی!
هیچ کس نتواند ... تو که می توانی!
هیچ کس نباشد ... تو که هستی!
هیچ کس نبخشد ... تو که می بخشی!
هیچ کس یادش نباشد ... تو که یادت هست!
هیچ کس حواسش نباشد ... تو که حواست هست!
هیچ کس صبر نکند ... تو که صبر می کنی!
هیچ کس پنهان نکند ... تو که پنهان می کنی!
هیچ کس نماند ... تو که می مانی!
هیچ کس دوست نداشته باشد ... تو که دوست داری!
هیچ کس مهربان نباشد ... تو که مهربان هستی!
هیچ کس که تو نمی شود!
در هجوم تشنگی در زیر خورشید تموز...
پای در زنجیر خاک تفته می نالد گون:
"روزها را می کنم پیمانه با آمد شدن"
غوک نیزاران لای و لوش می گوید جواب:
"چند و چند این تشنگی؟خود را رها کن همچو من
پیش نه گامی و جامی نوش و کوته کن سخن"
بوته ی خشک گون در پاسخش گوید خموش
"پای در زنجیر خوش تر تا که دست اندر لجن..."
*****
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی، دفتر شعر"در ستایش کبوترها"
شاعر شعر زیبای"به کجا چنین شتابان/گون از نسیم پرسید...."
پ ن: به نظرم یه جور ترجمه ی "هیهات من الذله" حضرت اباعبدالله علیه السلام هم هست!
باید خلیل بود و به یار اعتماد کرد
گاهی بهشت در دل آتش میسر است
عید قربان مبارک
البته مشکل همون "گاهی"یه!!! "گاهی" بهشت در دل آتش میسر است نه"همیشه"!!!
ماه من غصه چرا؟
ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر
که هنوز
بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست
گرم و آبی و پر از مهر به ما میخنددیا زمینی را که
دلش از سردی شب‌های خزان
نه شکست و نه گرفت
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار
دشتی از یاس سپید
زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز
پر امنیت احساس خداستماه من غصه چرا؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توستماه من
دل به غم دادن و از یاس سخن‌ها گفتن
کار آنهایی نیست
که خدا را دارندماه من
غم و اندوه اگر هم روزی
مثل باران بارید
یا دل شیشه‌ای‌ات
از لب پنجره عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا
چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود
که خدا هست خدا هست هنوزاو همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می‌داد
او همانیست که هر لحظه دلش می‌خواهد
همه زندگی‌ام
غرق شادی باشدماه من...غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی
بودن اندوه است
این‌همه غصه و غم
این‌همه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه
میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین
ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند
سبزه زاریست پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می‌خواند
که خدا هست
خدا هست
خدا هست هنوز
(قیصر امین پور)
