چند وقته این فراز زیارت عاشورا ذهنم رو درگیر خودش کرده:
"اللهم اجعل محیای محیا محمد وآل محمد
و مماتی ممات محمد وآل محمد"
قاعدتا باید قسمت اول رو سبز می نوشتم و قسمت دوم رو قرمز! اگه به معنی و مفهوم هم باشه، حیات سبز و مرگ سرخ باید آرزو و خواسته زایر این زیارت باشه!
ولی امروز که داشتم بهش فکر می کردم دیدم، تو این زمونه(شاید هم هر زمونه!)چقدر حیات به سبک این خاندان سخت و در نتیجه سرخه! و از اون ور، چقدر سبزه بعد از ممات به سبک این خاندان! میگم بعد از ممات، چون هنوز ممات به سبک این خاندان ، سرخه!
و به خودم شک کردم! و ازش پرسیدم: همونقدر که قسمت سبز این گزاره رو می خوای، قسمت سرخش رو هم میخوای؟!
یا میخوای دنیات"رنگین کمون " باشه و آخرتت ، سبز!
"خودم" هنوز جواب قطعی و واضحی به سوالم نداده ، ولی باید براش جا بندازم که احتمالا این همون "یسرا" ست که "مع العسر"ه! *
و به قول اون شهید عزیز: بهشت را به بها دهند و به بهانه ندهند!
پ ن:
این چیست که چون دلهره افتاده به جانم
حال همه خوب است، من اما نگرانم**
* اشاره به آیات 5و6 سوره انشراح( فان مع العسر یسرا، ان مع العسر یسرا)
** مطلع غزل "رفتن" از کتاب"ضد" فاضل نظری، انتشارات سوره مهر
ادامه این شعر را در ادامه مطلب بخوانید