ای که مرا خوانده ای ! . . . راه نشانم بده!
.
چگونه گم نشوم در میان این همه هیچ!
مرا نمانده نشانی، نشانه ای بفرست
ای که مرا خوانده ای ! . . . راه نشانم بده!
.
چگونه گم نشوم در میان این همه هیچ!
مرا نمانده نشانی، نشانه ای بفرست
مردم همه
تو را به خدا
سوگند می دهند
اما برای من
تو آن همیشه ای
که خدا را به تو
سوگند می دهم!
________________________________________________
شعر از قیصر امین پور عزیز،کتاب "آینه های ناگهان "
دلم شدیدا امام رضا میخواد!
دلم برا نشستن تو صحن انقلاب و زل زدن به اون گنبد خوشگل ، تنگ شده!
دلم برا ایستادن تو روضه منوره، رو به روی ضریح، و زیارت جامعه خوندن تنگ شده!
**********
از خویش می رویم و بیابان ما تویی
آغاز ما تو هستی و پایان ما تویی
ما ماهیان غرق در امواج شور تو
هم آب ما تو هستی و هم نان ما تویی
بی پرده می درخشی و بی پرده نیستی
پیدای ما تو هستی و پنهان ما تویی
ما جنگل نهان شده در جان هسته ایم
فریاد می زنیم که باران ما تویی
ما بره های گمشده در ذات ظلمتیم
دنبالمان بگرد که چوپان ما تویی
دنبالمان بگرد و خودت را نشان بده
در گرگ و میش، طالع تابان ما تویی
شعر از "قربان ولییی" از کتاب "ترنم داوودی سکوت"مجموعه غزل -انتشارات کتاب نیستان