راهپیمایی بیست و دوم بهمن امسال مشهد بودم. نمادهایی تو دست مردم بود که توجهم رو جلب کرد طوری که آخر مراسم ، قبل از نماز ظهر و عصر ، تو صحن جامع رضوی ازشون عکس گرفتم.
کار جالبی از جوانان آستان قدس رضوی:
پ ن: عدد 4 رو پیدا نکردم!
ببخشید که کیفیت عکسها خوب نیست!
روزی حضرت عیسی(ع) با گروهی از یارانش سخن می گفت. یکی از یارانش به او گفت:« ای پیامبر بزرگوار، شما به اذن خدای متعال قادرید مردگان را زنده کنید و بیماران را شفا دهید و کورها را بینا سازید. شما افرادی را شفا داده اید که به بیماریهای لاعلاجی مثل جذام مبتلا بوده اند.افراد فلج و زمینگیر را شفا داده اید به طوری که از بستر بیماری برخاسته اند و توانسته اند روی پای خود بایستند و راه بروند. آیا مرضی هم هست که نتوانسته باشید شفا دهید؟
حضرت عیسی پاسخ داد:«آری من نتوانستم آدم های احمق را شفا دهم وبرای درمان آنها کاری بکنم.آن شخص گفت:« مگر حماقت هم بیماری است؟اگر بیماری است آدم احمق چه نشانه هایی دارد؟»
حضرت عیسی در جواب گفتند:« فرد احمق از خود راضی و خود پسند است؛ نظریـّه ی خود و رفتار خود را بالاتر از نظریّه و رفتار دیگران می داند. او همواره خود را حق به جانب می داند، وهیچگاه خود را ناحق جلوه نمی دهد؛ چنین فردی احمق است و تا این حالت را دارد ،چاره ای برای درمان او نیست.
پ ن: به قول سعدی بزرگ:
آن کس که به قرآن و سخن زو نرهی
آن است جوابش ، که جوابش ندهی
تو را بس منتظر ماندم ... اوتاندی لحظه لر مندن
بدان من دوستت دارم ... اینان بو یاشلی گوزلردن
سفر از تو گذر از تو ... فقط یول گوزلاماخ مندن
بدان با یک نگاه تو ... اوچاردی غصّه لر مندن
پ ن: شعر فارسی - ترکی قشنگیه! دوسِش میداریم
ممنون از مهلای عزیز
از لیوان ها
به لیوان شکسته فکر می کنی
از آدم ها
به کسی که از دست داده ای
به کسی که به دست نیاورده ای
همیشه
چیزی که نیست
بهتر است
(علیرضا روشن)
پ ن: به قول صائب:
تمام مشکل عالم در این گره باشد
چو دل گشاده شود، مشکلی نمی ماند
چقدر این کتاب "شازده کوچولو " قشنگه!
این هم یه جمله از کتاب:
این هم یکی دیگه:
آدم ها دیگر برای سر درآوردن از چیزها وقت ندارند. همه چیز را همین جور حاضر آماده از دکان ها می خرند. اما چون دکانی نیست که دوست معامله کند ، آدم ها مانده اند بی دوست...
*********
پ ن: روباه قصه خیلی دوست داشتنیه!
منبع: نقاش فقیر
راستی آیا
کودکان کربلا
تکلیفشان تنها
دائماً تکرار مشقِ آب ! آب!
مشقِ بابا آب بود؟
(قیصر امین پور)
یا ایّها العزیز! صلّی الله علیک
تو مثل من سرکویت هزارها داری
ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد
...
پ ن: چند ساعت پیش با برادرم که الان تو مشهدند تلفنی صحبت کردیم! و من باز هوایی شدم! چقدر دلم امام رضا میخواد...
خدایا ! کی میشه دوباره بشینم تو صحن انقلاب و یه دل سیر اون گنبد خوشگل رو تماشا کنم؟ کی میشه چسبیده به دیوار و شیشه ی حائل ، زیارت جامعه کبیره بخونم و بعدش دو رکعت نماز زیارت؟کی میشه ...
تا فراموش کنی
چندی از این شهر سفر کن
لحظه ای چند ، بر این آب نظر کن
آب ...
.
کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس .
بی ربط: امروز بعد از یک ماه بالاخره تخته وایت برد کلاسم حاضر شد .الحمدلله (چه دردسرهایی که براش نکشیدیم!)
چون قلم اسمارت نداریم ، تقریبا نصف قابلیت سیستم هوشمند کلاس بلا استفاده می مونه . پس وایت بردی اندازه ی پرده هوشمند تهیه کردیم و یه آلومینیوم کار آوردیم و دو تا ریل ، بالا و پایین تخته ی کلاس کار گذاشت و وایت برد رو سوارش کردیم . خیالم راحت شد . حالا دیگه فقط فیلم ها رو، رو پرده میندازیم و پاورها و pdf ها رو ، رو وایت برد . بچه ها جوابها رو رو وایت برد می نویسند . وقتی هم با تخته گچی کار داریم ، وایت برد رو می فرستیم گَلِ دیوار.
