با عشق تنفس نیز یک حادثه ی تازه است

بین تو و من چیزی، دیوار نخواهد شد

ور فاصله نیز افتد، بسیار نخواهد شد

با عشق تنفس نیز ، یک حادثه ی تازه ست

در قصه ی ما چیزی، تکرار نخواهد شد

◇

عشق آمد و زانو زد، پس چیدت و بر مو زد

آری! تو که گل باشی، گل خوار نخواهد شد

وقتی تو هواداری از باغ کنی دیگر

سر خورده ترین بیدش، هم دار نخواهد شد

◇

جز زلف تو یک سنبل بر باد نخواهد رفت

جز چشم تو یک نرگس، بیمار نخواهد شد

تا سقف و ستون باشد، دست من و چتر تو

بر ما شبحی حتی، آوار نخواهد شد

◇

از دیده سفر کردن، آغاز ز دل رفتن

هر بار اگر می شد، این بار نخواهد شد

شاید دلی از یک دل، آزرده شود، اما 

هرگز دلی از یک دل، بیزار نخواهد شد

 حسین منزوی

پ ن:

1- آزرده ام ... ناخواسته آزرده ای ام ... و این شاید نشانه ی خوبی ست...

اینکه از تو دلگیرم خوبه ... یعنی ازت انتظار دارم ... یعنی برام مهمی ... یعنی احتمالا دوسِت دارم ... 

2- زندگی یه گوشه گیرم انداخته ... رو در رو ، چهره به چهره ، نفس به نفس ... نمیدونم میخواد بخوابونه تو صورتم یا میخواد بغلم کنه ... 

3- "دوستت دارم" را

من دلآویزترین شعر جهان یافته ام ...