پاسخ:
سلام
راستش خیلی از نظرخواهی تو ویلاگ خوشم نمیاد و از اون گذشته وبلاگ ما اینقدر خواننده ی همکار یا بهتر بگم خواننده ی همکاری که حوصله ی پاسخگویی و نظر دادن داشته باشه ، نداره که امید رسیدن به یه پاسخ و راه حل خوب رو داشته باشیم .
من فقط میتونم به عنوان کسی که شاگردهام معمولا به خوش خطی معروفن و خودم هم نسبت به خطشون حساسم ، از تجربیات خودم بگم !
1- یک ماه وقت در نظر گرفته شده برای نگاره ها رو کم نمی کنم !
2- اول یک خط یا بیشتر از مشق نگاره ها رو تو دفتر می نویسند و بعد از تأیید میرن سراغ کتاب .
3_ سعی می کنم مشق نگاره ها رو با جملات آهنگین و نقاشی ترکیب کنم تا نوشتنش لذت بخش باشه
4- از همون اول سعی می کنم مشق نگاره ها رو هم حتی الامکان با قواعد خط نستعلیق آموزش بدم . همه ی بچه ها هم حتما باید یک یا چند نمونه رو جلوی خودم بنویسند تا نحوه ی قلم به دست گرفتن و حرکت قلم و جهت نوشتنشون رو ببینم ! درسته که معمولا از خود نوشته معلوم میشه جهت حرکت قلم اشتباه بوده یا نه ولی بچه ها باید بفهمند که حتی اگه جلوی من هم ننویسند من متوجه اشتباهشون میشم با چند بار تذکر ، بدون حضور من هم دیگه اشتباه نمی نویسند !
4- اصرار دارم هرچند سرعت نوشتنشون کند میشه ولی با دو رنگ و تا جایی که امکان داره درست زیر سرمشق خط اول بنویسند(برای رعایت فاصله ) یا مثلا بین نوشته هاشون به اندازه ی یک انگشت یا مداد فاصله باشه .(بعدها تو نوشتن جمله ، قانون دو رنگ نویسی رو برمیدارم )
5- به ترتیب قرار گرفتن مشق های کتاب خیلی کاری ندارم . از هفته ی سوم برای آموزش مشق های سخت مثل ح ، ه دو چشم و ه وسط ، ی ، د ، م و امثالهم یک روز وقت میگذارم و راحت ها رو دو تا دوتا با هم یا با سختها میگم . راحت ها مثل مشق شبیه ط ، ن ، ک و ... و معمولا تا درست ننویسند رهاشون نمی کنم !
6- تو این یک ماه و ماه آبان سخت میگیرم برا زیبا نویسی تا دانش آموزانی که توانایی زیبانویسی دارن تنبلی نکنن و آروم آروم از کسانی که به هر دلیلی نمیتونن خوش خط بنویسند ، توقعم رو کم می کنم !
7- مهمترین عامل خوش خطی بچه ها خوش خط بودن معلمشونه ! بچه ها بیشتر از کتاب از ما سرمشق می گیرند .خوش خط بنویسیم چه روی تخته و چه تو دفترشون !