لاله ی واژگون کلاس من
پریروز (یعنی روز پری عایا؟!روز فرشته؟!) وارد کلاس شدم چیزی دیدم که از تعجب شاخ درآوردم:
یه شاخه لاله واژگون قرمز مایل به نارنجی با 5گل خوشگل که توی یه بطری نوشابه کوچک جاخوش کرده بود!
از هر کی پرسیدم اینو کی و از کجا آورده ؟ کسی نمی دونست!
گل خیلی خوشگلی بود (هنوزم هست!) کمی درباره کمیابی و حفاظت شده بودنش و چرایی نچیدنش و شکل و شمایل جالب گل برای بچه ها توضیح دادم و گل رو گذاشتم رو میزم که یکی از بچه ها یه شاخه ی خشک شده ی لاله واژگون رو گذاشت رو میزم! وقتی پرسیدم از کجا آوردیش؟ اون هم جوابی نداشت!
گل تو کلاس مونده و هر کس میاد اول برای اینکه مطمئن بشه واقعیه یه دستی به برگ و گلهاش می کشه و بعد که مطمئن شد اصله! محو زیبایی گل میشه!
هنوز نمی دونم از کجا و چطوری این گل کمیاب به کلاس من راه پیدا کرده! ولی خوشحالم که تونستیم این گل خوشگل رو از نزدیک ببینیم! راستی مگه تهران هم از این گلها پیدا میشه؟ مگه چیدن این گل ممنوع نیست؟!!
یاد دشت شقایق جاده ی اسالم- خلخال افتادم ! گلهایی که هرکس به خودش حق میداد یه بغل از اونا رو از دامان طبیعت بچینه و جلوی ماشین خودش بچینه ! گلهایی که تا چند صدمتر توی جاده پرپر و پراکنده بودن!!!