تن ات آسمان
و چشمان تو ، ماه
حریر دلت از نخ آب و آه
□
تو غنچه ، تو شبنم
تو پروانه ای روی برگ
من و ناگهان رعد و برق
من و بی محابا تگرگ
□
من و واژه ها سنگ
سکوت نگاهِ تو شیشه
شکستم دلت را دوباره
شکستم دلت را همیشه
عرفان نظرآهاری(از کتاب: من بیابان ،همسرم باد )
یک بوته ی آویشن
روییده روی دامنِ من
من : کوه
این بوته آویشن : اندوه
دستی
اندوه را باید بچیند
انگشت هایی
این برگهای کوچک غم را ببیند
این کوه اما دور
این بوته اما سخت و مغرور ...
............................................................
از کتاب " من بیابان ، همسرم باد " : عرفان نظر آهاری - انتشارات نور و نار
