من جز تو کس ندارم پنهان و آشکارا

پیر ریاضت ما عشق تو بود، یارا

گر تو شکیب داری، طاقت نماند ما را

*

پنهان اگر چه داری چون من هزار مونس

من جز تو کس ندارم پنهان و آشکارا

*

روزی حکایت ما ناگه به گفتن آید

پوشیده چند داریم این درد بی‌دوا را؟

تا کی خَلی درین دل پیوسته خار هجران؟

مُردم ز جورت آخر ، مردم نه سنگ خارا

*

آخر مرا ببینی در پای خویش مرده

کاول ندیده بودم پایان این بلا را

*

باد صبا ندارد پیش تو راه، ورنه

با ناله های خونین بفرستمی صبا را

*

چون اوحدی بنالد، گویی که: صبر می‌کن

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا

اوحدی مراغه ای

***

پی نوشت کمی بی ربط: موندم اینایی که به امام رضا اسائه ی ادب میکنن چطور آدم[!]هایی هستن؟ همینطور کسانی که برا این جور آدمها کف می زنند پنهان و آشکارا!!!!! 

پ ن1: یعرف الاشیاء باضدادها    اشیا و چیزها و افراد و گروه ها و ... را با دشمنان و اضدادشان بشناسید  ...  و صد البته با دوستان و دوست داشتنی هاشون  هم.

پ ن2: انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم    ان شاء الله

...

بعدا نوشت : ممنون از دوست خوبی که اشتباه نگارشی شعر رو تصحیح کردند .من که سوادم به وزن شعر و این حرفها قد نمیده ولی باور کنید شعر رو درست می خوندم ولی نمی دونم چرا ویرگول ها رو اشتباه گذاشته بودم !!!