یه شعر قدیمی از دوران نوجوونی تو ذهنم مونده که میگه:
دلا یاران سه نوعند گر بدانی زبانی اند و نانی اند و جانی
به نانی نان بده ، از در برانش محبت کن به یاران زبانی
ولی یاران جانی را نگه دار به جانش جان بده تا میتوانی!
۰
۲۱ فروردين ۹۳ ، ۱۱:۲۴