ای معبود من

نیایش حضرت سیدالساجدین^{علیه السلام} هنگامی که اندوهگین می‌شد:

-----------------------------------------------------------------

ای معبود من، جز پروردگار کسی پرورده‌ی خود را پناه ندهد، و پیروز است که انسان شکست خورده را امان تواند داد، و تنها جوینده است که می‌تواند از گریخته دستگیری کند.

*****

خدایا، اگر تو روی بزرگوار خود را از من بگردانی، یا فضل بسیارت را از من دریغ فرمایی، یا روزی‌ات را از من بازداری، و یا رشته‌ی پیوند خود را از من بگسلی، باز هم برای رسیدن به هر یک از آرزوهایم راهی جز تو نمی‌یابم، و به آنچه نزد توست، جز به یاری تو رسیدن نتوانم، که من بنده‌ی تو هستم و در اختیارت، و موی پیشانی‌ام چون زمامِ من در دست توست.

*****

ای معبود من، شب را به روز می‌آورم و روز را به شب می‌رسانم در حالی که بنده‌ی زبون تو هستم، و جز به یاری تو سود و زیانی به خود نتوانم رساند، و با این سخن علیه نَفْسِ خود گواهی می‌دهم و به بیچارگی‌ام اعتراف می‌کنم. پس آنچه را به من وعده فرموده‌ای، برآورده ساز،و هر چه را به من عطا کرده‌ای به کمال رسان، که من بنده‌ی تهی‌دستِ زارِ ناتوانِ رنجورِ بی‌سر و پایِ خوارِ فقیرِ ترسانِ پناهنده‌ی تواَم.

*****

خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان مکن که در برابر آنچه به من عطا کرده‌ای، به یادت نباشم، و در برابر آنچه به من بخشیده‌ای، از احسانت غفلت ورزم، و از اجابت دعایم، اگر چه تأخیر افتد، ناامید شوم؛ در هر حال که باشم، در خوشی یا ناخوشی، در سختی یا آسایش، در عافیت یا بلا، در توانگری یا تنگ دستی، در بینوایی یا بی‌نیازی.

*****

خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و توفیقم ده که در همه حال از تو به نیکی سخن گویم و به ستایشت کمر بندم و سپاسگزار تو باشم، تا به آنچه از دنیا به من عطا کرده‌ای دلخوش نگردم، و برای آنچه از من دریغ داشته‌ای، اندوهگین نشوم. قلبم را جامه‌ی تقوا بپوشان و تنم را به کاری که بر من می‌پسندی بگمار، و مرا در برابر آنچه به من روی آورَد، به فرمانبرداری خود مشغول بدار، تا آنچه را تو دشمن می‌داری، دوست نپندارم، و آنچه را مایه‌ی خشنودی توست، دشمن ندارم.

بخش هایی از دعای بیست و یکم صحیفه ی سجادیه

◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇

پ ن: میگن تو بیش از 90 سال گذشته امسال طولانی ترین روزهای روزه داری رو داریم میگذرونیم . با اینکه امسال بهار خوبی داشتیم ولی با این حال بعضی روزها خیییییلی گرم میشه! برای امثال من که تو خونه می مونیم و کار سنگین انجام نمیدیم ، تو فضای باز و ظل آفتاب نیستیم ، باز هم تحمل نزدیک 17 ساعت روزه داری سخته! 

در برابر روزه داری کسانی که تو گرما و فضای باز و با کار سنگین روزه میگیرن ، روزه ی ما کله گنجشکی هم محسوب نمیشه! خدا بهشون صبر بده! 

وقتی بی تابی می کنن و اظهار تشنگی و گرسنگی واقعا حتی نمیدونم چطوری باهاشون ابراز همدردی کنم ! آخه من چه میدونم روزه گرفتن تو شرایط اونها یعنی چی؟... به خاطر این ها هم که شده آرزو می کنم زودتر ماه رمضون تموم بشه !