خرّم بهشت من
از آب و خاک و مِهر تو سرشته شد گِلم مهر اگر برون رود گِلی شود دلم*
یکی از چیزهایی که دیدنش وااااااااااااااااااقعاً حالم رو خوب می کنه و از تهِ تهِ تهِ دل دوسِش دارم ، پرچم ایرانِ! از رنگها و ترکیب قشنگش بگیر تا اون طرح گرافیکی معرکه ی "لا اله الّا الله" وسطش!
به خاطر همین پرچم هم تدریس نشانه های" ایــ = ایران" و "پ=پرچم" رو خیــــــــــــــــــــــلی دوست دارم.
وقتی به بچه ها یاد میدم که بخونن:
سبز و سفید و قرمز ، سه رنگ پرچم ماست
پرچم ایران ما ، قشنگترین پرچماست
یا وقتی شعر:
چپ چپ چپ چپ راست راست راست ایران ایران وطن ماست
عمو پورنگ رو یادشون میدم ، بیشتر از بچه ها خودم ذوق می کنم. مخصوصا وقتی می رسیم به اونجا که میگه:
در چشم ما زیباتر ، از هر جای این دنیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاست
که رسماً کلاس منفجر میشه
♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥
* روایت های مختلفی از این بیت دیدم :(تهی شود دلم - چه می شود دلم - گِلی شود دلم) که من با توجه به مصرع قبلی و مفهوم شعر روایت" گِلی شود دلم" رو بیشتر می پسندم!
پ ن: تم اصلی گوشیم هم همین پرچم نازنینِ! البته بعضی مواقع هم برای تنوع یه چیزایی مثل گل شمعدونی میگذارم
پاینده مانی و جاودان
جمهوری اسلامی
ایـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــران
بی ربط:
دمِ عمو پورنگ و کلاه قرمزی هم گرم موندم اگه اینا نبودن از تلویزیون چه استفاده ی دیگه ای میشد کرد؟! اگه تلویزیون مکعبی های قدیم بود باز میشد به جای میز ، صندلی، زیر گلدونی و امثالهم ازشون کار کشید