کوی رضا

تا دامن از من کشیدی ، ای سرو سیمین تن من

هر شب زخونابه ی دل ، پر گل بود دامن من

 بنشین چو گل در کنارم ، تا بشکفد گل زخارم

ای روی تو لاله زارم ، وی موی تو سوسن من

تا عشق و رندیست کیشم ، یکسان بود نوش و نیشم

من دشمن جان خویشم ، گر او بود دشمن من

قسمت اگر زهر اگر مل ، بالین اگر خار اگر گل  

غمگین نباشم که باشد کوی رضا مسکن من  

ای گریه دل را صفا ده ، رنگی به رخسار ما ده

خاکم به باد فنا ده ، ای سیل بنیان کن من

وی مرغ شب همرهی کن ، زاری به حال رهی کن

تا بر دلم رحمت آرد صیاد صیدافکن من

---

این شعر رهی معیری با اسم "کوی رضا"  رو علیرضا افتخاری خونده ، محشر! بینهایت دل انگیز! تصنیف "سرو سیمین تن " تو آلبوم سرو سیمین

دانلود این تصنیف

متن کامل این شعر رهی معیری ، در ادامه مطلب

تا دامن از من کشیدی ، ای سرو سیمین تن من

هر شب زخونابه ی دل ، پر گل بود دامن من

(جانا ، رخم زردخواهی ، جانم پر از درد خواهی

دانم چها کرد خواهی ، ای شعله با خرمن من)

بنشین چو گل در کنارم ، تا بشکفد گل زخارم

ای روی تو لاله زارم ، وی موی تو سوسن من

(تا در دلم جا گرفتی ، در سینه مأوا گرفتی

بوی گل و سوسن آید ، از چاک پیراهن من)

(ای جان و دل مسکن تو ، خون گریم از رفتن تو

دست من و دامن تک ، اشک غم و دامن من)

(من کیستم بینوائی ، با درد و غم آشنایی

هر لحظه گردد بلایی ، چون سایه پیراهن من )

تا عشق و رندیست کیشم ، یکسان بود نوش و نیشم

من دشمن جان خویشم ، گر او بود دشمن من

قسمت اگر زهر اگر مل ، بالین اگر خار اگر گل

 غمگین نباشم که باشد کوی رضا مسکن من  

(ملک جهان تنگنایی ، با عرصه ی همت ما

خلد برین خار زاری ، با ساحت گلشن من )

(پیرایه ی خاک و آبم ، روشنگر آفتابم

گنجم ولی در خرابم ، ویرانه ی من تن من)

ای گریه دل را صفا ده ، رنگی به رخسار ما ده

خاکم به باد فنا ده ، ای سیل بنیان کن من

وی مرغ شب همرهی کن ، زاری به حال رهی کن

تا بر دلم رحمت آرد صیاد صیدافکن من

---

دیوان کامل رهی معیری ، به اهتمام کیومرث کیوان ، انتشارات مجید