"رفیق باید هیئتی باشد"

"بچه‌ها هماهنگ کرده بودند روحانی باصفایی که آگاه به آداب کفن و دفن بود بیاید و حواسش به رعایت مستحبات باشد. او آمده بود. حواسش هم بود. حواسش بود که از آمبولانس تا دم قبر آرام آرام برویم تا رفیقمان هولش بریزد. حواسش بود که تلقین را امضا کنیم و همراهش در قبر بگذاریم..."

 قسمتی از مطلب "رفیق باید هیئتی باشد"^*(+) که تو یکی از وبگردیهام بهش رسیدم. خیلی قشنگه !

بعد از خوندنش، احساس کردم حس های متناقض و تلخ و شیرینی چون، حسرت، آرزو ، غبطه ، ترس و امید ، تو من جوونه زد!

به هر حال خوش به حالشون! خدا از این رفیق ها، نصیب همه ی آرزومندهاش، از جمله ما هم، بکنه(آمین)

*(سایت ماه بندان ، آقای محمدرضا شهبازی)